Dziewięć tygodni krwi i chwały
Powstanie Warszawskie 1944 dzień po dniu.
7 sierpnia 1944 - 7 dzień Powstania
imieniny Doroty, Sykstusa
poniedziałek
wsch. sł. 5.21; zach. sł. 20.33; śr. temp. powietrza 19°C
słonecznie; stan wody w Wiśle 173 cm
Powstaje grupa "Północ" pod komendą ppłk. Karola Ziemskiego "Wachnowskiego". Grupa ta obejmuje oddziały Woli (z Kedywem KG AK), Starówki, Żoliborza i Puszczy Kampinoskiej.
W ramach akcji "czyszczenia arterii wschód-zachód" oddziały gen. Reinefahrta przebijają się z Woli w kierunku wschodnim po osi ulic Chłodnej, Ogrodowej, placu Mirowskiego, Hal Mirowskich, placu Żelaznej Bramy.
Wola dostaje się w ręce niemieckie.
Wąskim klinem w pozycjach wroga tkwią jedynie oddziały "Radosława", które utrzymują się na cmentarzu żydowskim, przy Gęsiej, Spokojnej, Dzikiej.
Zostaje przerwane naziemne połączenie między Śródmieściem a Starym Miastem.
Spokojna dotąd Starówka przeżywa silne bombardowanie lotnicze.
Powstańcy spotykają się z nową bronią - goliatami. Są to zdalnie sterowane miniaturowe czołgi, naładowane materiałem wybuchowym; podprowadzane pod polskie pozycje, eksplodują z niezwykłą siłą.
W kilku punktach miasta, m.in. na Nowym Świecie, hitlerowcy znów nacierają pod osłoną polskich kobiet lub rannych powstańców, pędząc ich przed czołgami.
Na Mokotowie siły powstańcze zdobywają nowe tereny: ulicę Szustra od Puławskiej do Niepodległości oraz ul. Belgijską po skarpę.
Na Woli w masowej egzekucji zostaje rozstrzelany Naczelny Kapelan Armii Krajowej, ks. płk Tadeusz Jachimowski.
Oddziały RONA pacyfikują Kolonię Staszica. Broni się jedynie budynek przy Wawelskiej 60.
W nocy z 7 na 8 sierpnia w Al. Jerozolimskich między kamienicami nr 17 i 20 na wysokości ul. Brackiej powstaje wykop i barykada - jedyna droga łącząca Śródmieście północne i południowe. Przejście przetrwało do końca Powstania.
Armia Czerwona pod dowództwem gen. Koniewa zajmują zagłębie naftowe w Małopolsce.
opracował: Maciej Janaszek-Seydlitz
Copyright © 2008 Maciej Janaszek-Seydlitz. Wszelkie prawa zastrzeżone.