Dziewięć tygodni krwi i chwały
Powstanie Warszawskie 1944 dzień po dniu.
2 września 1944 - 33 dzień Powstania
imieniny Stefana, Juliana
opracował: Maciej Janaszek-Seydlitz Copyright © 2008 Maciej Janaszek-Seydlitz. Wszelkie prawa zastrzeżone.
sobota
wsch. sł. 6.04; zach. sł. 19.38; śr. temp. powietrza 18°C
słonecznie, wieczór pochmurny; stan wody w Wiśle 62 cm
Upadek Starego Miasta.
Kanałami ewakuowano 5.000 żołnierzy (z tego 3.000 rannych) i 6.000 ludności cywilnej. Na Starówce pozostało około 35.000 osób, z tego około 7.500 ciężko rannych.
Wkraczający esesmani i własowcy dokonują masowych mordów. Zabijają starców i chorych. Palą żywcem i rozstrzeliwują rannych w szpitalach piwnicznych. Tego samego dnia Niemcy mordują 1.300 osób.
Osoby ocalałe z pogromu, poprzez Pruszków, wywożone są do obozów koncentracyjnych.
W kolejnym nieudanym szturmie na Uniwersytet bierze udział powstańczy samochód pancerny "Kubuś".
Potężne bombardowanie Śródmieścia niszczy wiele domów na Wspólnej, Złotej, Śliskiej, Siennej, pl. Trzech Krzyży. Rozbity zostaje kościół św. Aleksandra i gimnazjum im. Królowej Jadwigi, pod którego gruzami ginie kilkudziesięciu powstańców.
Korzystając z zamieszania spowodowanego nalotem, gwałtownym wypadem kompania por. Kazimierza Leskiego "Bradla" batalionu AK "Miłosz" zajmuje gmach YMCA przy ul. Konopnickiej 6.
Po kilku dniach krwawych zmagań pada Sadyba. W niektórych punktach oporu powstańcy walczą do ostatniego żołnierza. Pod niemieckim naporem siły powstańcze wycofują się z Sadyby.
Niemcy zyskują dostęp na ul. Czerniakowskiej i Belwederskiej oraz pozycje wyjściowe do ataku na Sielce.
Po upadku Starówki na północy i Sadyby na południu zaciskają się kleszcze wokół terenów zajętych przez powstańców.
Na Żoliborzu zgrupowanie "Żmija" obsadza Marymont i dolny Żoliborz, a zgrupowanie "Żubr" mjr Władysława Jelenia-Nowakowskiego "Serba" olejarnię przy Gdańskiej i szkołę na Kolektorskiej.
Rekordowa liczba ponad 120 niemieckich nalotów bombowych na Warszawę.