Batalion "Łukasiński"

Opis:

         Batalion "Łukasiński" powstał w listopadzie 1941 r. Kryptonim przyjął od nazwiska konspiratora z XIX w., oficera wojsk Królestwa Polskiego mjr. Waleriana Łukasińskiego.

W momencie wybuchu Powstania w skład batalionu wchodziły:
- 1 kompania "Troki",
- 2 kompania "Supraśl",
- 3 kompania "Wkra",
- 4 kompania "Niemen",
- 5 kompania "Prypeć",
- 6 kompania "Radunia",
- oddział "Gozdawy" z organizacji "Miecz i Pług",
- dywizjon 1806 w sile dwóch szwadronów.

Dowódca mjr Olgierd Ostkowicz-Rudnicki "Sienkiewicz".

         Batalion toczył walki na Starym Mieście. Brał udział w zdobyciu Arsenału, Pałacu Blanka i Pałacu Mostowskich oraz w ataku na Dworzec Gdański. Od 7 sierpnia batalion walczył na odcinku zachodnim Starego Miasta. Szczególnie ciężkie walki toczyły się w Banku Polskim i sąsiednich gruzach. W akcji przebicia oddziałów do Śródmieścia w nocy 30/31 sierpnia batalion "Łukasiński" brał udział w ataku na odcinku środkowym z kierunkiem natarcia z ul. Bielańskiej na plac Bankowy. Część oddziału przebiła się do ul. Królewskiej ponosząc duże straty.
         Kompanie batalionu zabezpieczały ewakuację żołnierzy zgrupowania "Północ" kanałami ze Starówki do Śródmieścia. W czasie morderczych walk na Starym Mieście batalion "Łukasiński" poniósł straty około 70% zabitych i rannych. Po przejściu do Śródmieścia i krótkim odpoczynku batalion objął stanowiska na ul. Brackiej przy Alejach Jerozolimskich. Część kompanii "Wkra" została skierowana na Czerniaków. Pod koniec Powstania oddziały batalionu walczyły w rejonie ulic Chmielnej, Brackiej i Górskiego utrzymując stanowiska do kapitulacji.


Opis odznaki:

         Kotwica; nad jej ramionami pozioma tabliczka, obrzeżona cienką ramką, na której nazwa oddziału ŁUKASIŃSKI.
Odznaka srebrzona i patynowana. Mosiądz, wymiary 17x16 mm. <


Bardziej szczegółowy opis historii batalionu "Łukasiński" znajduje się na stronie Wikipedii.

redakcja: Maciej Janaszek-Seydlitz

opracowanie graficzne: Joanna Janaszek-Seydlitz