Batalion powstańczy sformowany w pierwszych dniach
Powstania w 3 rejonie Obwodu Śródmieście z kompanii osłonowej "Lubicz" i dowództwa
Obwodu "Obroża",
oddziału "Sylwestra", części żołnierzy bazy lotniczej "Łużyce"
oraz ochotników. Po pierwszych walkach nastąpiła reorganizacja oddziału.
W skład batalionu weszły:
- 1 kompania "Ambrozja",
- 2 kompania "Jur",
- 3 kompania "Witold".
Dowódca batalionu rtm. Romuald Radziwiłłowicz "Zaremba".
Batalion "Zaremba" walczył między ulicami Wilczą,
Emilii Plater ,
Poznańską ,
Żulińskiego, Marszałkowską, podejmując szczególnie zacięte walki z placówką
niemiecką "Frontleitstelle" w budynkach między ul. Hożą, a Wspólną.
Po ciężkim zranieniu rtm. "Zaremby" (utrata ręki)
dowództwo batalionu objął kpt. Franciszek Malik "Piorun" cichociemny. Od tej pory batalion nosił
nazwę "Zaremba-Piorun".
22 sierpnia dwie drużyny batalionu uczestniczyły w zdobyciu
Małej PAST-y na ul. Piusa XI .
Pomimo ustawicznych ataków niemieckich wspieranych przez czołgi i "goliaty" żołnierze
batalionu utrzymali wywalczone przez siebie pozycje do kapitulacji Powstania.
Opis odznaki:
Spadający orzeł (wzorowany na Znaku Spadochronowym
nadawanym od 1941 r. w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie) trzymający w szponach napis BAON AK / PIORUN. Z
ostatnich liter wystaje do dołu stylizowane ostrze, co nadaje całości postać błyskawicy.
Biały metal, wymiary 9,2x43,6 mm.
Bardziej szczegółowy opis historii batalionu "Zaremba-Piorun" znajduje się na stronie Wikipedii.