Batalion sformowany w 1942 r. w składzie Wojskowej Służby
Ochrony Powstania (WSOP) jako oddział 1 rejonu Śródmieście. W skład batalionu w 50% wchodzili robotnicy i
rzemieślnicy, w 50% inteligencja pracująca w wieku 30-40 lat. W czasie Powstania średnia wieku spadła, bo większość
ochotników miała 18-20 lat.
W momencie wybuchu Powstania w skład batalionu wchodziły:
- 11 kompania,
- 12 kompania,
- 13 kompania,
- 14 kompania.
Dowódca por. Tadeusz Okolski "Dzik".
11 i 12 kompania wraz z dowódcą batalionu znalazły się
na Starówce. 13 i 14 kompania mobilizowane w Śródmieściu straciły kontakt z dowództwem. 13 kompania stanowiła
część załogi elektrowni na Powiślu .
14 kompania tocząc ciężkie walki w Śródmieściu poniosła bardzo duże straty
i została praktycznie rozbita.
Na Starym Mieście stan batalionu został uzupełniony o
ochotników, utworzona została nowa 15 kompania. Batalion na Starówce przeprowadził szereg udanych akcji .
Zdobyto zajętą przez własowców szkołę na Rybakach, fabrykę Quebracho i Starą Prochownię. Batalion brał udział w opanowaniu
ruin Zamku Królewskiego,
Pałacu Blanka, Banku Polskiego na ul. Bielańskiej.
4 sierpnia odpierając atak nieprzyjaciela na Krakowskim
Przedmieściu wraz z oddziałem "Bończy" i
"Czwartakami" z AL
11 kompania zniszczyła 3 czołgi i samochód pancerny.
Po upadku Starówki żołnierze "Dzika" walczyli na Powiślu,
a następnie w Śródmieściu Południowym.
Batalion poniósł około 67% strat.
Opis odznaki:
Tarcza o zarysie ryngrafu, obrzeżona wypukła listewką.
W centrum stylizowana "kotwica"; po bokach i u dołu napisy WSOP-AK /1944 / BAON / DZIK.
Biały metal, wymiary 14,4x16,6 mm.
Bardziej szczegółowy opis historii batalionu "Dzik" znajduje się na stronie Wikipedii.