Powstańcze Epitafium
Powstańcza poezja... należą do niej zarówno epickie poematy jak i okolicznościowe, żołnierskie piosenki układane na barykadach.
Wśród powstańczych autorów znajdujemy poetów z panteonu historii literatury jak i bezimiennych powstańców; bywa, że jedynym
śladem istnienia tych ostatnich są właśnie ich wiersze.
Poezji Powstania Warszawskiego nie sposób zamknąć w ścisłych ramach czasowych - od 1 sierpnia do 4 października 1944 r.
Podziemne życie literackie trwało przez całą okupację, rozwijały się podziemne wydawnictwa. Wielu twórców, jak Wacław
Bojarski czy Andrzej Trzebiński, odeszło wcześniej, lecz ich wierszy nie można oddzielić od twórczości powstańców.
Niektórzy, jak Krzysztof Baczyński odeszli już w pierwszych dniach Powstania.
"Jeszcze nie mogę pojąć nie tego, że my żyjemy, ale że oni poginęli" napisał po wyjściu z obozu koncentracyjnego Tadeusz
Borowski. Jeszcze dziś trudno pojąć - już nie to, że zginęli, lecz, że aż tyle nam pozostawili...
Poeci Walczącej Warszawy
"Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne..." - wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
"Chmurny pejzaż upartej młodości" - wiersze Tadeusza Gajcego
"Z Hiobów w Konrady" - wiersze Zdzisława Stroińskiego
"Dziś idę walczyć - Mamo" - wiersze Józefa Szczepańskiego "Ziutka"
"White Magic" - dwujęzyczny zbiór wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
"Powstanie w wierszu zatrzymane ..." - wiersze z okresu Powstania
"Placówka 44" - niezwykły, zapomniany konkurs poetycki.
Pamięci Człowieka określanego mianem "żołnierz, poeta, czasu kurz"...
Sercem pisane...
Copyright © 2004-2018 SPPW1944. Wszelkie prawa zastrzeżone.